Nico van St Jean Pied du Port naar Santiago de Compostela

34e Etappe: Negreira-Olveiroa

6.00 uur ging de wekker, waarna we om 7.00 uur gereed waren om te ontbijten, koffie, jus de orange en croissant.

Tongue out
Een prima licht ontbijtje voor de start van weer een mooie dag met een etappe van 33 km. Uiteindelijk zijn we om 7.30 uur gestart naar mijn mening net iets te laat, mede doordat het weer warm zou kunnen worden.
Cool

De route liep voor een groot deel langs de weg en was dan ook verhard en naar mijn mening ook niet echt interresant. Daarna werden we gelukkig weer van de weg afgeleid en gingen weer een onverhard pad op, dat in het begin redelijk vlak was (vals plat) om even later toch weer redelijk steil op te lopen, mooi tussen de bomen door met weer die heerlijke geuren en afwisseling in diverse kleuren groen. Minder mooi dan de paden voor Santiago de Compostela, maar toch ook mooi.
Wink

Clary ging prima, ze had een prima tempo, naar mijn mening iets te snel, waardoor ze later vermoeid zou kunnen raken, maar ze vertelde dat dat een lekker tempo voor haar was. Dus dan maar zo doorgaan, het beviel mij ook wel.
Laughing

Op het pad lagen veel stenen, dat werd weer opletten waar we onze voeten neerzetten. Dan ging het pad weer over op asfalt waar de auto's langs je heen schoten. Opletten dus, want ik heb niet al te veel vertrouwen in sommige landgenoten van mij.

Surprised

In de verte konden we tussen de bomen en struiken door een meer zien, vraag me niet hoe het heet, want dat weet ik niet en om eerlijk te zijn interesseerde mij dat toe ook niet. Het was gewoon simpelweg een prachtig uitzicht waar je naar kan blijven kijken.
Laughing
Laughing

Onderweg moesten we even halt houden, want het werd aardig warm en Clary moest toch wel even haar rust pakken. Tot dat moment had ze prima gelopen, petje af voor haar doorzettingsvermogen. Na ca. ½ uur in het gras te hebben gelegen (waar ik overigens ook even een heerlijk tukje heb gedaan)
Wink
zijn we weer op pad gegaan en voor ik het in de gaten had, waren we al in Olveiroa aangekomen. Een gehucht met een te kleine albergue die in de loop van de ochtend al vol bleek te lopen en dan ook veel wandelaars moest teleurstellen. De enige keus was een hostal of een pension nemen die naar mijn mening qua prijs/kwaliteitverhouding heel scheef getrokken was in het nadeel van de wandelaars.
Frown
Maar tja, we hadden een slaapplaats, maar die hadden we gelukkig van te voren gereserveerd anders piesten we naast de pot.
Onderweg liepen we nog een Zwitser tegen het lijf die er niet uit zag, hoed op zijn kop met een soort doek om zijn gezicht heen gevouwen, ongeschoren en de neusharen staken een best stuk uit zijn neusgaten. Ik dacht dat hij een houten poot had, mede doordat hij een been ook tot boven zijn knie ingepakt had en tevens beroerd liep. Dus kon ik op dat moment alleen maar respect voor die man hebben, al had hij zich misschien ietwat beter kunnen verzorgen, zodat hij mensen iets minder af zou kunnen schrikken.
Sealed

Al met al zijn we weer een stukje verder bij ons einddoel.
Tongue out

Tot morgen.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!