Nog even over gisteren: in los Arcos naar de apotheek geweest, zalf gekocht (Neroven) en in de albergue mijn knie goed ingesmeerd na het douchen en 's avonds nog een keer.
Vanochtend om 5 uur werd ik weer wakker en na het ochtendritueel mijn knie weer ingesmeerd. Na een tip van Clary heb ik tape om mijn been geplakt net onder mijn knie.

6.15 uur de straat weer op en in het dorp gezocht naar een bar waar ik kon ontbijten, maar alles was nog dicht. Dan maar zonder koffie en ontbijt op pad gegaan tot Torres del Rio 7,6 km verderop. Mijn knie was in het begin nog gevoelig maar leek gaandeweg minder pijnlijk te worden. Dit was een lichtpuntje, want de ochtend was koud en ondanks de wolken (hele donkere) en iets heiiger, bleef wel droog. Gisteren had het vanaf 13.00 uur geregend tot ergens in de nacht, dus viel er niet echt veel te zien, laat staan op de foto te zetten.

Na de verlate ontbijt ging ik weer verder en twijfelde of ik de windstopper aan moest trekken of dat ik het fris zou blijven houden.
Ik had een thermohemd met daarover een shirt met korte mouwen en had besloten om het laatste te doen, anders kon het zweten worden tijdens de klimmetjes. Het pad bestond zo goed als alleen uit klei met hier en daar wat verhards, dus het was een pad vol blubber. Mijn schoenen leken wel klompen en na het verwijderen van de overtollige klei, zagen mijn schoenen er ook niet meer uit. Buiten dat ik er ook wel plezier in had met al dat geglis en geglij, waarbij ik ook bijna op mijn platte ging en mede door mijn stokken mijn evenwicht kon houden, ging de tijd ook wel snel maar was ook wel zwaar.

Na 10,9 km ben ik in Viana aangekomen, tot mijn verbazing was daar de kerk wel open en was ook heel mooi van binnen: grote kerk met allerlei rijkbewerkte afbeeldingen, altaren en hemels.

Waarmee ik nog meer blij verrast was, was dat ze daar ook een kaarsenbak hadden met waxine lichtjes maar toch kaarsjes. Eindelijk een kerk waar ik toch wel behoefte aan had en er ook ruim gebruik van heb gemaakt.
Alle andere kerken onderweg, althans die ik had bezocht waren gesloten, hadden geen kaarsen of durfden geen kaarsen aan te steken i.v.m. de houten vloer, banken en altaar. En er was zelfs een die had het leek wel een speelautomaat, waar je een muntje inwerpt en er een lichtje gaat branden. Vraag me niet waarom, maar was er wel aardig door teleurgesteld, want ik ging er eigenlijk vanuit dat zeker de kerken langs de camino er toch ook voor ons waren.

Al met al maakte dit veel goed.
Even een kop koffie en een broodje met kalfvlees genomen. Had ik ook even nodig en hup op pad. Tenslotte had ik nog 13,4 km te gaan.
Waarschijnlijk kwam het door het rusten, maar mijn knie was weer pijnlijk geworden maar er zat voor mij niets anders op dan door te lopen.

In Logroño aangekomen de albergue opgezocht, gedoucht en de was gedaan, daarna mijn knie met zalf ingesmeerd en een apotheek opgezocht waar ik een brace kocht en meteen omdeed. Ik voelde meteen het verschil, ik voelde steun en verlichting van de pijn. :-)

Ook de stad doorgelopen, wat foto´s geschoten, grote bier genomen en toen wachten tot het tijd was voor het avondeten. Dit was lekker, genoeg, met een fles wijn en een liter water erbij, en dat maar voor 9€, waar zie je dat nog?

Dan maar weer naar de albergue en slapen, morgen zien we verder.