Nico van St Jean Pied du Port naar Santiago de Compostela

16de etappe: Carrión de los Condes - Sahagun

Vannacht heeft het gebliksemd en gedonderd, de regen kwam met bakken uit de hemel en gaf voor een deel ook mijn gemoedstoestand weer.
Beide foto-memory-kaarten naar de kl... Tijdens het uploaden van mijn foto's dus weer alle foto' kwijt en moet ik een nieuwe kopen.

Yell


De ochtend was bewolkt maar de temperatuur was goed. Eerst even ontbijten, want het eerstvolgende dorp is 17 km verderop en onderweg was niets te verhapstukken.

Het werd tijd om af te zien. Eerst rustig het dorp uit en toen gas erop. Het was of ik in Nederland liep: het terrein was plat en het was heiig door alle regen van afgelopen nacht. Kortom, een klamme warmte en dat was dan ook zweten, maar kon me niet schelen.
Doorstampen, en ik haalde weer veel wandelaars in. Bij het eerstvolgende dorp even gezeten en koffie gedronken, maar ik bleef onrustig. Dan maar door.

Ik was amper het dorp uit toen ik begon te begrijpen waarom ik iedere keer het tempo hoog moest houden en mezelf deze keer probeerde af te peigeren, maar het niet lukte. Ik ben kwaad, enorm kwaad op die Kl........
Yell
Waar de meesten van ons in geloven, maar nooit kunnen zien. Ik wou hem voor zijn ballen schoppen, en toen kwamen de emoties die ik in Nederland redelijk onder controle dacht te hebben los. Ik kon mezelf niet meer inhouden en wist niet hoe het te stoppen.
Frown


12 km verderop ben ik in een albergue gestopt om bij te komen, want ik kon zowat geen stap meer verzetten. In de albergue een broodje gegeten en wat gedronken, maar ik had niet het juiste gevoel bij die plaats. Dus mijn moed weer opgeraapt en verder. Ik weet niet hoelang ik daar had gezeten, maar inmiddels was het 13.00 uur en de zon brandde al een flink poosje.
De laatste 13 km bleef ik maar de emoties niet de baas te kunnen.
Frown


Lichamelijk kan ik een hoop hebben, tegen de innerlijke strijd ben ik niet opgewassen en is slopend.
Morgen neem ik een rustdag, ook met schrijven.

Rosi tot ooit...

Reacties

Reacties

Ben.Molhoek-Bakker

Hey Nico nog even vohouden en dat schelden op je zelf
dat heb je nog steeds niet verdient gewoon doorgaan,
groetjes Ben

gonny

De tranen rollen bij mij ook over de wangen bij zoveel eerlijk- en kwetsbaarheid die je met ons deelt! Dit is dus de confrontatie waar zoveel mensen over praten en schrijven als ze het hebben over deze pelgrimstocht en wat dat met je kan doen.
Een rustdag............het is je van HARTE gegund.

Een lieve groet: Gonny

Erwin

Ome Nico,

in mijn vorige reactie wist ik dit nog niet, ahd het niet gelezen, maar hield daar wel rekening mee. Je raakt me, alles lezers waarschijnlijk, weer.
Het klinkt klinisch, maar het past bij een pelgrimsreis, het hoort bij rouwen. Emoties zijn op zijn plaats. Ik wens je sterkte met je verdriet, ik vertrouw erop dat je er bovenopkomt. Neem je rust, accepteer, praat erover met een medepelgrim. Sterkte.
Erwin

Ria

Hey Nico,

Ik hoop dat je vanaaf kan genieten Spanje-Portugal
Helaas dat je Nederlandse wedstrijd moest missen.
Maar voorlopig (zal je wel gehoord hebben) Gaan we vrijdag tegen Brasil en ik moet zeggen in cafe sport is het eruugg gezellig om gezamenlijk de wedstrijd te kijken. We moeten maar wereldkampioen worden dan gaat Nederland helemaal uit zijn plaat.
Ik hoop dat je benen het houden!!! En je weet wrijven helpt. hahaha Maar de 1e 16 heb je overwonnen en in mijn ogen, als je dit besluit om te doen dan ben je voor mij een Perlgrimmer want het is toch afzien!!!!
Doe je best en hou je haaks.

Groetjes Ria

Ton Huisman

Helaas hoort dit ook bij het leven. Ik wens voor je dat je de goede moed en je onverwoestbare inzet weer snel oppakt.
Love en respect, Ton Huisman

Jacqueline

Een dikke knuffel vanuit Vogelenzang!!

luisa

Hey oom,

Je mag je zeker weten een pelgrim noemen, je bent een pelgrim als je de camino aflegt, als je het volbrengt, als je ondertussen anderen helpt, als je ervan geniet, dit ben jij allemaal aan het doen en ik ben trots op je.
Ik bewonder je en geniet van je verhalen

Laat je emoties maar los want dat is goed, vergeet niet dat we aan je denken en vanaf hier zullen steunen.
En je loopt niet alleen want Rosi loopt met je mee.

Knuffel en een dikke kus.

Hou vol!!!

Jenny

Lieve nico,
Laat het ook bij jou maar lekker bliksemen en donderen, dat ruimt lekker op. De natuur helpt je een handje. Geef je zelf de tijd, tijdens het lopen, om deze emoties te doorleven en een plek te geven. Het geeft, uiteindelijk, innerlijke ruimte voor andere zaken. Wat mooi dat het zo loopt! Succes met de fysieke en innerlijke uitdagingen! Lieve groet, Jenny

Marisca

Hey oom,

Misschien dat alles door deze tocht sneller een plaats kan krijgen. Als je helemaal op jezelf aangewezen bent, word je natuurlijk gedwongen om overal over na te denken. Goed dat u het niet probeert tegen te houden en de emoties zijn gang laat gaan. We leven mee.

Dikke knuffel van uw nichtje

Annemarie Peperkamp

Bij toeval kwam ik op je log. Mijn man Jaap en zijn wandelmaat Bennie zijn op 19 april vanaf Nijmegen vertrokken en lopen nu op een kleine week afstand achter je. Leuk om al zo vooruit te lezen wat zij gaan tegenkomen. Morgen lopen ze van Burgos naar Hontanas (of verder)
Zij bloggen zelf niet, willen zoveel mogelijk 'los van thuis'zijn. Ik houd hun weblog bij.
Omdat zij 10 jaar geleden ook liepen weet ik, van horen zeggen, wat de Meseta inhoudt en herken ik je beleving. Een mooie tocht verder gewenst, dicht bij jezelf blijvend.... Annemarie

Rebecca

Lieve tito Nico,
Fijn dat je ook de mindere momenten met ons deelt, daar is ook moed voor nodig.
Ik begrijp je heel goed en je zult er even doorheen moeten.
Rust goed uit en vergeet niet dat ik van je hou.
Dikke kus en een hele warme knuffel.

gonny

Hoi Nico,

Ik hoop dat je rugzak (figuurlijk) wat lichter is geworden na de confrontatie met zoveel emotie. Misschien zijn de kleuren nu wat helderder, de klanken nog zuiverder en de smaak intenser na deze overweldigende ervaring. Ik hoor het allemaal wel als je weer terug bent.
Clary is gisteren bij mij geweest. Lopend van Velsen-Noord naar Alkmaar en ik heb haar thuisgebracht. We hebben maar een fractie gedaan van wat wel wilden doen want we hebben veel gepraat met elkaar, wat gezellig was en ook belangrijk is.
Ik wens je weer een goed vervolg van jouw tocht en leuk dat je nu weer even samenloopt met lieve en gelijkgestemde mensen.
Hasta la proxima vez.

Groetjes Gonny

Marijke

Lieve Nico,
Ja, ook in den haag worden je verhalen gelezen, en ik vind ze prachtig. Wat een prestatie van je om zo veel en lang te lopen, echt geweldig.
Fijn dat je mensen hebt leren kennen die je vrienden zijn geworden, want ook dat is heel belangrijk.
Raar is het hé, als je ineens je emoties niet meer in je hand hebt, en als het er eenmaal is kan je haast niet meer stoppen, maar meestal geeft het daarna enorm veel opluchting. Succes met alles en ik kijk uit naar je volgende verhaal. Lieve groet Marijke.

Lyda

Hoi Nico,
Ik heb heel veel bewondering voor de manier waarop jij deze tocht voortzet, behulpzaam voor degene die dat op dat moment nodig heeft, je beschrijving van het beleven van je emoties, ook dat hoort bij een pelgrimstocht denk ik zo. Ik wens jou nog veel wandelplezier en succes met je voettocht. Liefs van Lyda.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!